DE 
NL 
EN 
FR De merrie als bijzaak. En dat is dus precies het probleem.
18 April 2025
Mag ik gefrustreerd zijn?
Mag ik ongefilterd mijn hart uitstorten?
Mag ik het van de daken schreeuwen?
Een fokmerrie is geen bijproduct van de fokkerij!
Er wordt vandaag de dag met gemak het bedrag van een degelijke auto gespendeerd aan een rietje sperma van een populaire hengst — met een stamboom die reikt van hier tot aan het keizerlijk paleis van Kyoto. Of de prijs van een klein huis aan een embryo van een veulen dat genetisch al uitblinkt nog voor het geboren is.
Maar de merrie?
De drager van dat kapitaal?
Zij die verantwoordelijk is voor hoe al die potentie zich ontwikkelt, fysiologisch én mentaal?
Dat is “maar een fokmerrie”.
Een afgeschreven sportpaard. Wegwerpgoed.
Te goed voor het slachthuis, ongeschikt om nog te presteren, dus laten we er nog een veulen uitpersen. En als het even kan: twee. Of meer.
Niet omdat het moet. Maar omdat het kan.
Alsof haar enige waarde nog zit in haar baarmoeder, niet in haar gezondheid. Niet in haar genen. Niet in haar verhaal.
Terwijl net de merrie de basis legt voor het veulen. Niet alleen genetisch, maar vooral epigenetisch. De omstandigheden waarin een embryo zich ontwikkelt, bepalen welke genen tot expressie komen – en dus hoe het veulen ontwikkelt en functioneert.
Dat noemen we foetale programmering. Wat de merrie eet, hoeveel stress ze ervaart, hoe haar darmflora werkt, of ze tekorten heeft – het beïnvloedt de ontwikkeling van het zenuwstelsel, het bewegingsapparaat, het immuunsysteem én de stofwisseling van het veulen.
En dat is geen alternatieve theorie. Dat is herhaaldelijk aangetoond in studies bij paarden én andere diersoorten. Onder andere via epigenetische markers zoals DNA-methylering, veranderingen in RNA-expressie en mitochondriale activiteit.
Er is een wereld van verschil tussen wat er in de praktijk geselecteerd wordt — en wat er zou moeten tellen. (niet persé in deze volgorde
| Commercieel & jurygedreven | Duurzaam & paardgericht |
|---|---|
| Beweging (spektakel, showfactor) | Hoefkwaliteit & hoefmechaniek |
| Exterieur (symmetrie, uitstraling) | Mentale veerkracht & stressbestendigheid |
| Bloedlijn (naam & reputatie) | Darmgezondheid & voedingsverwerking |
| Stamboom (zo compleet mogelijk) | Duurzame biomechanica (geen overdrijving) |
| Kleur & aftekeningen | Genetische diversiteit & erfelijke balans |
| Showgehalte (voor de keuring) | Functioneel exterieur |
| Hoefkwaliteit (alleen als het opvalt) | 7. Temperament & trainbaarheid |
| Mentale veerkracht (vaak genegeerd) | 8. Immuungezondheid & weerstand |
| Darmgezondheid (onzichtbaar, vergeten) | 9. (En pas dan:) kleur & uitstraling |
Let op: de volgorde in beide kolommen is indicatief en afhankelijk van het type paard, het fokdoel en de context. Wat vaststaat: álle elementen in de rechterkolom dragen bij aan gezondheid, welzijn en duurzaamheid — en zouden dus niet onderaan de prioriteitenlijst mogen bungelen.
Maar wat ik eigenlijk wil zeggen:
Het lijkt soms alsof – bij wijze van spreken – de staartlengte belangrijker is dan bijvoorbeeld de hoefkwaliteit.
Want zeg nu zelf – voor die hoeven vinden we wel een lapmiddeltje. Maar wat is een dressuurpaard zonder dramatisch zwiepende staart?
Een merrie die drachtig wordt met een zink- of kopertekort geeft dat tekort door — rechtstreeks aan het veulen, dat daardoor minder sterke pezen of hoornstructuur ontwikkelt. Een merrie die insulineresistent is of ontstekingsgevoelig, verhoogt het risico op metabolische problemen bij haar nakomelingen.
Voeding is dus geen nabehandeling. Het is de start van erfelijke gezondheid. En dat vraagt om voorbereiding, balans, kennis – en respect.
Ik herhaal -en ik zal het blijven herhalen tot iemand luistert: Het wordt tijd dat we stoppen met de merrie te gebruiken als broedmachine en haar opnieuw erkennen als sleutel tot succesvolle, gezonde paarden. Niet elk sportpaard hoeft fokmerrie te worden. Niet elke cyclus hoeft benut te worden. Niet elke hengst hoeft “door het hele land” te gaan.
De toekomst van onze paarden wordt niet bepaald door hun stamboeknummer, maar door de keuzes die we maken vóór de bevruchting, en de zorg die we geven tijdens de dracht.
Wie dat begrijpt, fokt geen papieren — maar potentie.
Ik ben die vrouw die voortdurend haar bril kwijt is, haar sleutels vergeet, haar telefoon nooit terugvindt. Maar mijn mening? Die heb ik altijd klaar.
Half wolf, half vrouw - letterlijk op m’n Facebook profielfoto, figuurlijk in alles wat ik doe. Ik ben iemand van uitersten. Intuïtief en scherpzinnig. Rust en storm. Stilte en stem. Zacht voor wat kwetsbaar is. Hard voor wat bewust beschadigt. Ik ben geen perfecte versie van mezelf. Wel een eerlijke.
Ik werk met mensen, systemen, voeding, chaos en visie. Soms ook met paarden, vaak met principes. Ik geloof in waarheid boven diplomatie, en in nuance zonder wolligheid.
Hier deel ik wat me bezighoudt. Wat schuurt, wat ontroert, wat klopt. Welkom in mijn hoofd. Het is er een beetje wild — maar altijd echt.
#meerdanvoeding #MIRA
Auteursrecht © 2023 – 2024. Alle rechten voorbehouden