DE 
NL 
EN 
FR 
ES Epigenetik: Ernährungsprogramme für Pferde - das Fohlen der Zukunft
21 Juni 2024
Juni. De maand waarin paarden blinken in de zon. Waarin we trots zijn op dat mooie zomerlijf. Waarin mensen zeggen: “Hij ziet er goed uit, hé!”
En vaak klopt dat ook. De vacht is kort, de spieren zichtbaar, het paard straalt.
Maar eerlijk? Soms klopt het niet.
Want wat we mooi vinden, is niet altijd wat gezond is. En wat als ‘gespierd’ wordt omschreven, is soms gewoon vet op de verkeerde plekken.
Het oog is verblind door gewenning.
Een dressuurpaard mag strak zijn, een Shetlander mag bol zijn, een sportpony mag een sixpack hebben (bij wijze van spreken), en een haflinger is ‘nu eenmaal rond’.
Maar metaboliek en gezondheid trekken zich niets aan van ras, discipline of modebeeld.
Een strak lijf kan vol ontsteking zitten. Een glanzende vacht zegt niets over de mineralenbalans. En een paard dat ‘goed herstelt’ na training, kan ondertussen insulineresistent zijn.
Ik heb het vaak gezien: paarden die er op het eerste gezicht fantastisch uitzien, maar onderhuids worstelen.
Paarden die ‘heel goed in het werk zitten’, maar waarvan de voeten warm zijn, de manenkam hard is, of de singelgroef vet is.
Paarden die in de wei amper bewegen, maar tóch ‘op gewicht blijven’. Of net niet.
En het gaat nog verder. Het is zelfs bewezen: de topline – die prachtige bovenlijn waar we allemaal naar streven – is bij veel sportpaarden opgebouwd uit vet in plaats van spierweefsel. Zelfs op het hoogste niveau, dus ook bij olympische paarden.
En dan moeten we ons afvragen:
Zien we wat er is? Of zien we wat we wíllen zien?
Want het oog is getraind op gewenning. En de ribben kunnen misleiden.
Het punt is: lichaamsconditie beoordelen vraagt kennis. En een scherpe blik.
Niet alleen gevoel. Niet alleen “hij ziet er goed uit.” En zeker niet “ik voel zijn ribben, dus het zal wel meevallen.”
Dik is niet hetzelfde als schattig. En gespierd is niet hetzelfde als goed gevoed.
We moeten af van die oppervlakkige blik. Van het idee dat een paard ‘goed’ is omdat het eruitziet zoals wij willen. Want we houden niet van hun gezondheid – we houden van het beeld dat we ervan hebben.
Dat is wél menselijk. Maar niet eerlijk.
Kijk naar:
En stel jezelf vragen:
Niet het lijf dat voldoet aan ons plaatje.
Ich bin die Frau, die ständig ihre Brille verliert, ihre Schlüssel vergisst und ihr Telefon nie findet. Aber meine Meinung? Ich habe sie immer parat.
Halb Wolf, halb Frau - buchstäblich auf meinem Facebook-Profilbild, bildlich in allem, was ich tue. Ich bin ein Mensch der Extreme. Intuitiv und scharfsinnig. Ruhig und stürmisch. Stille und Stimme. Sanft zu dem, was verletzlich ist. Hart zu dem, was absichtlich beschädigt. Ich bin keine perfekte Version meiner selbst. Aber eine ehrliche.
Ich arbeite mit Menschen, Systemen, Nahrung, Chaos und Visionen. Manchmal auch mit Pferden, oft mit Prinzipien. Ich glaube an Wahrheit statt an Diplomatie und an Nuancen ohne Schwammigkeit.
Hier teile ich mit, was mich beschäftigt. Was mich aufregt, was mich bewegt, was mich umhaut. Willkommen in meinem Kopf. Es ist ein bisschen wild dort - aber immer real.
#Multi-Stromversorgung #MIRA