Ruwvoer: een uitdaging, nu en in de toekomst

Alternatieve opties voor oogst-, opslag- en ruwvoer

Nu de vraag naar ruwvoer van hoge kwaliteit voor paarden en ander vee blijft toenemen, is het absoluut noodzakelijk om de uitdagingen die voor ons liggen aan te pakken. Verschillende autoriteiten op het gebied van equine nutrition hebben uitgebreide onderzoeken uitgevoerd om licht te werpen op toekomstige uitdagingen op het gebied van ruwvoer en innovatieve alternatieven op het gebied van oogsten, opslag en ruwvoeropties. Hun bevindingen bieden waardevolle inzichten voor het waarborgen van het welzijn van paarden en de duurzaamheid van de paardenhouderij en veehouderij in het algemeen.

Voederuitdagingen voor paarden

Paarden hebben unieke voedingsbehoeften en het voorzien van voldoende voedzaam ruwvoer is essentieel voor hun gezondheid en prestaties. Meerdere onderzoeksteams hebben verschillende uitdagingen geïdentificeerd die van invloed kunnen zijn op de beschikbaarheid en kwaliteit van ruwvoer voor paarden in de toekomst. Deze uitdagingen omvatten door klimaatverandering veroorzaakte veranderingen in vegetatiepatronen, conflicten over landgebruik en de behoefte aan duurzame landbouwpraktijken.

Oogstinnovaties

Om de uitdagingen van de ruwvoeroogst aan te pakken, hebben onderzoeksteams zich geconcentreerd op de ontwikkeling van innovatieve technologieën. Deze verbeteringen zijn bedoeld om de efficiëntie te verbeteren, afval te verminderen en het behoud van de voedingswaarde te garanderen. Precisielandbouwtechnieken, zoals teledetectie en dronetechnologie, maken nauwkeurige monitoring van het groeien van het ruwvoer en een optimale timing voor de oogst mogelijk. Drogen van hooi onder dak met warme lucht wordt aanbevolen. Hierbij wordt het hooi voor-gedroogd op het veld. Vervolgens droogt het onder dak door middel van door biogas aangedreven warmeluchtdrogers tot het gewenste vochtgehalte bereikt is. Deze aanpak zorgt ervoor dat paarden ruwvoer met de hoogste voedingswaarde krijgen, terwijl de impact op het milieu wordt geminimaliseerd. Bekijk hier hoe dat in zijn werk gaat.

Opslagoplossingen

Een goede opslag van ruwvoer is van cruciaal belang voor het behoud van de voedingskwaliteit en het minimaliseren van verspilling. Er werden verschillende opslagoplossingen onderzocht om deze problemen aan te pakken. Conserveringstechnieken voor kuilvoer, zoals het gebruik van microbiële inoculanten en verbeterde verpakkingsmaterialen, helpen de voedingswaarde te behouden en de houdbaarheid van het voer te verlengen. Daarnaast zijn er inspanningen geleverd om kosteneffectieve en milieuvriendelijke opslagmethoden te ontwikkelen, zoals anaerobe vergistingssystemen, die overtollig voer omzetten in hernieuwbare energie.

Alternatieve ruwvoeder

In het licht van de toenemende vraag naar voer en de schaarste aan land werden alternatieve ruwvoederopties onderzocht. De teelt van meerjarige voedergewassen, zoals zwenkgras en timotheegras, bieden hogere opbrengsten, betere droogtetolerantie en verbeterde voedingsprofielen . Deze gewassen kunnen de druk op traditionele voedselbronnen helpen verminderen en duurzame alternatieven bieden. Daarnaast werden de voedingswaarde en haalbaarheid bestudeerd van het gebruik van vezelachtige bijproducten, zoals bietenpulp en sojadoppen, als alternatieve voederopties voor paarden.

Alfalfa of luzerne (Medicago Sativa|), ook wel de koningin van het ruwvoer genoemd, zou eveneens een goede vezelbron kunnen zijn. De plant is rijk aan eiwitten, calcium en magnesium¹. Het oogsten van luzerne is een moeilijk proces, omdat zowel de structuur als de nutritionele inhoud van de plant ongunstige bewaaromstandigheden creëren. Drogen op het veld leidt tot groot verlies van bladmassa en drogen met warmelucht is een niet economisch proces vanwege het hoge energieverbruik.

Momenteel wordt stro van graangewassen primair gebruikt als bodembedekking. Toch winnen deze producten steeds meer aan waarde als mogelijk ruwvoeralternatief om het paard van de nodige vezels te voorzien. Hierbij moet de kanttekening gemaakt worden dat vanwege het hoge ligninegehalte stro microbieel moeilijk te verteren is. Haver- en gerstestro worden dan weer beter verteerd dan tarwestro. Door de cellulose-lignineverbindingen af te breken met chemische middelen zoals ammoniak of door hittebehandeling zoals extrusie, kan de verteerbaarheid wel verbeterd worden. Echter, over de gevolgen op de pre-cecale vertering van paarden, is nog weinig bekend. Hoe dan ook mag de maximale hoeveelheid graanstro in het rantsoen nooit hoger zijn dan 40% van het totale dagrantsoen. Om problemen in het maagdarmstelsel te vookomen, moet stro ook langzaam en verspreid over een drietal weken in het dieet geïntroduceerd worden.

Ter conclusie

De bevindingen werpen licht op de toekomstige uitdagingen en potentiële alternatieven voor ruwvoer in de paardensector. Door innovaties op het gebied van oogsten te omarmen, efficiënte opslagoplossingen te implementeren en alternatieve voedergewassen te verkennen, kunnen we een duurzame aanvoer van hoogwaardig ruwvoer voor paarden en ander vee garanderen. Samenwerking tussen onderzoekers, boeren en belanghebbenden uit de sector is van cruciaal belang bij het implementeren van innovatieve praktijken en het veiligstellen van een welvarende toekomst voor de paardenhouderij, terwijl de gevolgen voor het milieu worden beperkt. Door voortdurend onderzoek en een collectieve inzet voor duurzaamheid kunnen we toekomstige ruwvoeruitdagingen aanpakken en het welzijn van paarden en de veehouderij als geheel garanderen.

1. Cuddeford et al. 1992, Comparison between the nutrive value of short-cutting cycle, high temperature-dried alfalfa and timmothy grass for horses, Königer et al 2022, Is alfalfa hay an alternative to measdow hay in equine nutrition [↩]