Het zomerlijf: strak, gespierd… of toch vet?

21 juin 2024

Juni. De maand waarin paarden blinken in de zon. Waarin we trots zijn op dat mooie zomerlijf. Waarin mensen zeggen: “Hij ziet er goed uit, hé!”
En vaak klopt dat ook. De vacht is kort, de spieren zichtbaar, het paard straalt.

Maar eerlijk? Soms klopt het niet.

Want wat we mooi vinden, is niet altijd wat gezond is. En wat als ‘gespierd’ wordt omschreven, is soms gewoon vet op de verkeerde plekken.

We zien wat we willen zien

Het oog is verblind door gewenning.
Een dressuurpaard mag strak zijn, een Shetlander mag bol zijn, een sportpony mag een sixpack hebben (bij wijze van spreken), en een haflinger is ‘nu eenmaal rond’.

Maar metaboliek en gezondheid trekken zich niets aan van ras, discipline of modebeeld.
Een strak lijf kan vol ontsteking zitten. Een glanzende vacht zegt niets over de mineralenbalans. En een paard dat ‘goed herstelt’ na training, kan ondertussen insulineresistent zijn.

Conditioneren ≠ gezond houden

Ik heb het vaak gezien: paarden die er op het eerste gezicht fantastisch uitzien, maar onderhuids worstelen.
Paarden die ‘heel goed in het werk zitten’, maar waarvan de voeten warm zijn, de manenkam hard is, of de singelgroef vet is.
Paarden die in de wei amper bewegen, maar tóch ‘op gewicht blijven’. Of net niet.

En het gaat nog verder. Het is zelfs bewezen: de topline – die prachtige bovenlijn waar we allemaal naar streven – is bij veel sportpaarden opgebouwd uit vet in plaats van spierweefsel. Zelfs op het hoogste niveau, dus ook bij olympische paarden.

En dan moeten we ons afvragen:
Zien we wat er is? Of zien we wat we wíllen zien?

Want het oog is getraind op gewenning. En de ribben kunnen misleiden.
Het punt is: lichaamsconditie beoordelen vraagt kennis. En een scherpe blik.
Niet alleen gevoel. Niet alleen “hij ziet er goed uit.” En zeker niet “ik voel zijn ribben, dus het zal wel meevallen.”

Slank is niet hetzelfde als gezond

Dik is niet hetzelfde als schattig. En gespierd is niet hetzelfde als goed gevoed.

We moeten af van die oppervlakkige blik. Van het idee dat een paard ‘goed’ is omdat het eruitziet zoals wij willen. Want we houden niet van hun gezondheid – we houden van het beeld dat we ervan hebben.

Dat is wél menselijk. Maar niet eerlijk.

Wat dan wel?

Kijk naar:

Manenkam, vet boven staartwortel, schoudercontour
Singelgroef, ribben, ruglijn
Gedrag: loom of juist hyper
Herstel na arbeid
Hormonale signalen, hoefkwaliteit, mestpatroon

En stel jezelf vragen:

Is dit paard gespierd… of is dit ophoping?
Past dit gewicht bij zijn werkelijke belasting?
Wat zegt dit lijf over wat ik voer, hoe ik train, en hoe ik huisvest?

Want het mooiste zomerlijf is het lijf dat klopt.

Niet het lijf dat voldoet aan ons plaatje.

Ik ben mira

Ik ben die vrouw die voortdurend haar bril kwijt is, haar sleutels vergeet, haar telefoon nooit terugvindt. Maar mijn mening? Die heb ik altijd klaar.

Half wolf, half vrouw - letterlijk op m’n Facebook profielfoto, figuurlijk in alles wat ik doe. Ik ben iemand van uitersten. Intuïtief en scherpzinnig. Rust en storm. Stilte en stem. Zacht voor wat kwetsbaar is. Hard voor wat bewust beschadigt. Ik ben geen perfecte versie van mezelf. Wel een eerlijke.

Ik werk met mensen, systemen, voeding, chaos en visie. Soms ook met paarden, vaak met principes. Ik geloof in waarheid boven diplomatie, en in nuance zonder wolligheid.

Hier deel ik wat me bezighoudt. Wat schuurt, wat ontroert, wat klopt. Welkom in mijn hoofd. Het is er een beetje wild — maar altijd echt.
#meerdanvoeding #MIRA