FR 
NL 
EN 
DE 
ES Épigénétique : programmes de nutrition équine - le poulain du futur
17 janvier 2025
Januari 2025.
Ik trap het jaar niet af met een voornemen. Ik trap het af met een belofte. Aan mezelf. En aan jou – als je tenminste gelooft dat het anders mag.
Ik ga niet zeggen dat iedereen het goed bedoelt.
Ik ga niet sussen dat er ‘zoveel meningen zijn’.
Ik ga niet langer nuance gebruiken als excuus om het gesprek uit de weg te gaan.
Ik ben Mira. En ik ben hier niet om mensen gelijk te geven.
Ik ben hier om dingen te benoemen die ertoe doen.
Voor paarden. Voor mensen die het écht willen snappen.
En voor iedereen die moe is van halve waarheden verpakt als goed advies.
We hebben al genoeg geschreeuw.
We hebben genoeg “iedereen mag z’n mening hebben”.
Wat we tekortkomen, is mensen die zeggen:
“Hier sta ik voor. Dit is waar ik het op baseer. En dit is wat het oplevert — voor het paard.”
Niet voor wie bevestiging zoekt.
Maar voor wie de waarheid wil, ook als die schuurt.
Voor wie zichzelf durft bij te sturen.
Voor wie het paard belangrijker vindt dan gelijk krijgen.
Niet “eigen schuld”, maar: “eigen keuze om verantwoordelijkheid te nemen.”
Niet wachten tot iets erger wordt.
Niet blijven herhalen wat ooit werkte.
Niet afhankelijk blijven van protocollen, of op hoop vertrouwen dat het wel weer betert.
Maar denken. Kijken. Overleggen. Samenwerken.
Met je dierenarts.
Met je specialist.
Met wie je ook maar inschakelt — zolang die bereid is om te blijven zoeken naar wat klopt voor dat éne paard.
Zodat we het nieuwe jaar niet vullen met vage intenties,
maar met gerichte keuzes.
Voor paarden die niet alleen gevoed worden,
maar ook begrepen.
Niet alleen verzorgd,
maar ook ondersteund.
Niet alleen gehouden,
maar echt gezien.
En jij?
Je suis cette femme qui perd constamment ses lunettes, oublie ses clés, ne retrouve jamais son téléphone. Mais mon avis ? Je l'ai toujours à portée de main.
Mi-loup, mi-femme - au sens propre sur ma photo de profil Facebook, au sens figuré dans tout ce que je fais. Je suis quelqu'un d'extrême. Intuitive et astucieuse. Calme et tempête. Le silence et la voix. Douce avec ce qui est vulnérable. Dur avec ce qui est délibérément endommagé. Je ne suis pas une version parfaite de moi-même. Mais une version honnête.
Je travaille avec les gens, les systèmes, la nourriture, le chaos et la vision. Parfois aussi avec des chevaux, souvent avec des principes. Je crois en la vérité plutôt qu'en la diplomatie, et en la nuance sans l'artifice.
Je partage ici ce qui me préoccupe. Ce qui froisse, ce qui émeut, ce qui heurte. Bienvenue dans ma tête. C'est un peu sauvage, mais toujours réel.
#alimentation multiple #MIRA