EN 
NL 
FR 
DE 
ES Epigenetics: equine nutrition programs the foal of the future.
18 October 2024
Oktober. De maand waarin de wind scherper wordt, het gras minder sappig en de dagen merkbaar korter. De natuur schakelt een versnelling lager. De bomen, de vogels, de wilde dieren – allemaal passen ze zich aan.
Behalve… wij.
En dus ook: onze paarden.
Zij blijven rijden, trainen, presteren, naar les of wedstrijd gaan alsof er niks verandert. Soms tegen hun zin. Soms met spanning in hun lijf. Soms met die blik van: “Moet dit nu echt?”
Paarden zijn seizoensgevoelige dieren.
Ze zijn gebouwd op aanpassingen aan licht, temperatuur en voedselaanbod. Hun vacht reageert. Hun stofwisseling vertraagt. Hun gedrag verandert.
Maar onze planning doet dat niet.
We trainen vaak in hetzelfde ritme. We voeren op dezelfde uren. We rijden door in het donker — met lampen, dekens en supplementen om “alles op peil” te houden. En ergens wringt dat.
Niet omdat het fout is.
Maar omdat we te vaak vergeten dat rust geen luxe is. Het is biologisch noodzakelijk.
Ik heb het niet over paarden maandenlang op stal zetten. Of stoppen met werken. Het gaat over durven afbouwen. Ruimte laten. Variatie aanbrengen.
Een herfstrit in plaats van een springtraining. Een grondwerksessie in plaats van altijd die les.
Een extra dag niets.
Niet als straf. Niet als achterstand. Maar als herstelfase. Want herstel is niet luiheid. Het is investeren in lange termijngezondheid.
Want laten we eerlijk zijn: veel van die druk ligt niet bij het paard. Die ligt bij ons.
Omdat we doelen hebben. Schema’s. Verwachtingen.
Omdat de pensionstal vol zit en het anders lastig wordt. Omdat we ‘moeten’ rijden voor die ene wedstrijd. Of omdat we bang zijn om controle kwijt te raken.
Maar het paard is geen agenda. Het is een levend wezen.
En soms is het gewoon… even klaar.
Laat oktober jouw motivatie zijn.
Niet om te stoppen. Maar om stil te staan.
Om te kijken wat nodig is. Wat niet meer past. Wat minder mag.
Niet uit gemakzucht. Maar uit zorg.
Voor je paard. En voor jezelf.
Want rust is geen achteruitgang.
Het is ruimte.
Voor herstel. Groei. En opnieuw beginnen.
I am that woman who constantly loses her glasses, forgets her keys, never finds her phone. But my opinion? I always have it ready.
Half wolf, half woman - literally in my Facebook profile picture, figuratively in everything I do. I am someone of extremes. Intuitive and astute. Calm and storm. Silence and voice. Soft to what is vulnerable. Tough on what deliberately damages. I am not a perfect version of myself. An honest one, though.
I work with people, systems, food, chaos and vision. Sometimes with horses, often with principles. I believe in truth over diplomacy, and in nuance without wooliness.
Here I share what concerns me. What chafes, what moves, what knocks. Welcome to my head. It's a little wild there - but always real.
#more than power supply #MIRA